Ja lap, Chikungunya!

Het 'hout vasthouden' (of de Deet-muskietenmelk uit België) heeft dan toch niet gemarcheerd  -  en dat ze liever andere bijten dan mij is ook maar een lachertje.

:/

      

Donderdagochtend opgestaan met een enorm geblokkeerd gevoel ter hoogte van mijn borstbeen, alsof iemand mij zwaar had toegetakeld tijdens mijn slaap. Tegen 's middags 1001 stippen op mijn lijf.  Toen ik 's avonds op het gras ging zitten, kon ik amper rechtstaan want ik viel juist niet of net wel door mijn benen.
What's happening? Bah!!

Na enkele telefoontjes had ik al snel begrepen dat dit de voorbode van Chikungunya was, een virus door een besmette mug verspreid en waarvoor nog geen vaccin bestaat.
Ik zag er echt tegenop want wat je erover hoort of opzoekt, is niet lief.

Nu zaterdag voel ik mij toch al beter, niet tiptop en ik blijf nog met allerlei kwaaltjes achter maar de koorts is foetsie en heb minder last van de walk of shame (want stappen ging als looprek-achtigen).
Ik ken ergere verhalen ...smile for that...

Met een beetje opzoekingswerk - De Ware Tijd (online) / De Waterkant (online):
Het virus verspreid zichzelf niet. Dat wordt gedaan door muskieten en die gedijen in broedplaatsen die worden gecreëerd of in stand gehouden door de mens.
Het gedrag van de mens is hier belangrijk. Men moet eerst bewust worden van het gevaar en dan willen meewerken aan acties om zichzelf en anderen te beschermen. Een manier om dat te bereiken is voorlichting op maat. Zo kan je mensen, tijdig, bewust maken van de noodzaak van hun eigen inzet om erger te voorkomen.

Suriname is in korte tijd uitgegroeid tot Chikungunya-land nummer één in de regio. Het heeft zelfs meer gevallen dan landen met een aanzienlijk grotere bevolking. Complete gezinnen gaan voor de bijl. Het is niet langer de vraag ‘of’ maar ‘wanneer’ je het krijgt. De epidemie was misschien niet te voorkomen, maar wel de omvang. Dat het zover kon komen, heeft volgens sommigen te maken met pure nalatigheid van de verantwoordelijke overheidsinstanties.